30 Mayıs 2010 Pazar

Başlıyorum...

Evet yeni bir başlangıç yapıyorum bakalım çoğu şeyde bitiş yaşadığım hayatımda...
Bitişler..
Başlangıçlar...
Belki de hepsi aynıdır kimbilir!?
Yarın işe başlıyorum uzuun öğrencilik hayatımdan sonra...
Bir yerden başlamak gerek dedim,başlıyorum...
Bitene kadar...

14 Mayıs 2010 Cuma

ister iste, ister isteme...

Neler istiyorum sanırım tekrar gözden geçirme zamanı geldi...

...Öncelikle 8 yıldır deli gibi okumama karşılık gerçekten birşeyler becerebildiğimi ve nefes alıp nefes verebildiğimi biraz da olsa hissettirecek bir işim olsun istiyorum...

...İş konusunda seçim yapabilmek istiyorum! (ama olmuyor,hiçbirşey yapmadan durmanın verdiği yorgunluktansa 'her işi yaparım' durumuna gelmek onur kırıcı sanki)...

...Ayağımda sandaletler, üzerimde eski püskü ama çok rahat bir elbiseyle yola çıkıp, şehirlerin ara sokaklarında hiç durmadan yürümek istiyorum...

...Yürürken sokak kedilerini seveyim, bana sırnaşsınlar, mırlasınlar, sonra bırakınca peşimden gelsinler istiyorum...

...Sokak arasında daldığım bi yokuşun sonu aşağısı deniz olan bir uçuruma çıksın, tam kenarında parmak uçlarımda durup dalga seslerini dinleyeyim istiyorum...

...Kendime incik boncuk deriler vb alayım makrome yapayım istiyorum...

...Babamın 35 yıl önceki İspanyol gitarını tamir ettirip gitar çalmayı onunla öğrenmek istiyorum...

...Artık birşeyler çalışmaya yeltendiğimde midem bulanmasın istiyorum...

...Ebeveynler de ara sıra olgun ve sakin olabilsinler istiyorum...

...Nerede yaşamak istediğime karar verecek lüksüm olsun istiyorum...

...İnsanlar arayıp sorarken, önemserken, bir anda önemsememeye başladığında nasıl olabildiğini anlayabilmek istiyorum...

Birkez daha göz atmış oldum işte sadece küçük bir kısmına...Bu liste böylee gider...İstemek güzel şey, sonra istemekten sıkılmak ve susmak, durmak, dururken yorulmak...Aman işte öyle bir hallerdeyim..Kalın sağlıcakla!

Yorumsuz...



Bir süredir blog u açıyorum, birşeyler yazayım diyorum, sonra ekrana bakıp bakıp kapatıyorum. Belki söyleyecek çok şey var, belki de aslında hiçbirşey yok. Bilemiyorum.

Az önce kaktüsümün dikenlerini severken buldum kendimi...Hala iyiyim, sorun yok...

Kendimi çözmeye çalışıyorum, sonra bunun için uğraşasım da gelmiyor...İçim bir sürü şey söylüyor sanırım, ama dinleyecek halim de yok açıkçası...Öylece susuyorum, olduğum yerde duruyorum...

İş durumlarına gelirsek, olma ihtimali çok yüksek olan bir iş olmadı, gayet de ruhumu okşadı olmadığı haberini almak...Sevgili işverenim olmadığını haber verirken bütün yeteneklerimi ve kendimle ilgili bildiklerimi, düşündüklerimi yerden yere vurdu bir güzel...

Neyse işte...Kendimi hiçbir işe yaramıyor gibi hissediyorum ara ara...Sonra 'yok canım,okadar da değil' diyorum, kendimi mi kandırıyorum?Bilmiyorum...

Yazdıklarıma bakılırsa gerçekten boşluktayım galiba...'Yorumsuz' kalıyorum hayata bu aralar!

 
template by suckmylolly.com flower brushes by gvalkyrie.deviantart.com